سيستمهای پاكسازی گفتار سه هدف عمده را دنبال ميكنند:
الف) بهبود جنبه‌های ادراكی گفتار نويزی همچون كيفيت و قابليت فهم سيگنال
ب) ايمن‌سازی رمز كننده‌های گفتار در مقابل نويز ورودی (افزايش مقاومت رمز كننده گفتار با ورودی نويزي)
ج) اصلاح عملكرد سيستمهای شناسايی گفتار در حضور نويز.
شکل (2-3) چهارچوب کلّی يک سيستم پاکسازی گفتار را نشان ميدهد که در آن منابع نويز و انواع کاربردهای پاکسازی گفتار مشخّص شده است. اکثر سيستمهای پاکسازي، روی کاهش اثر نويزی که در ورودی سيستم ايجاد ميشود، تمرکز ميکنند که ميتواند نويز گوسی سفيد، صدای دستگاهها و ماشينها ويا صحبت اشخاص ديگر باشد. همچنين يک سيستم پاکسازی گفتار ميتواند برای کاهش اغتشاش ناشی از کد کردن و فشرده سازی نيز مفيد باشد. اما بهرحال از مدل نويز معادل در ورودی برای تحليل اين سيستمها استفاده ميشود.
راههای متعددی برای دسته بندی سيستمهای پاکسازی گفتار وجود دارد. يک دسته بندی کلّی بر اساس روشی است که صحبت مدل ميشود. برخی روشها بر اساس مدلهای پردازش آماری صحبت کار ميکنند، در حالی که بقيه بر اساس مشخّصات ادراکی صحبت بنا شده‌اند. سيستمهای مبتنی بر مدلهای آماری به يک معيار رياضی تکيه ميکنند، اما سيستمهای مبتنی بر معيارهای ادراکي، بهبود پارامترهايی را که برای صحبت انسان مهم است در نظر دارند. به عنوان مثال يک روش ميتواند روی بهبود کيفيت مصوتها[1] متمرکز شود؛ زيرا مشخّص شده که مصوتها به صورت غيرمتناسب با انرژی در قابليت فهم صحبت مؤثّرند[13].
[1] Consonant